« ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه »
بنیادی ترین حق هر انسان، « حق حیات » است که اصلی ترین سرمایه اوست و سایر حقوق فردی و اجتماعی از آن منشعب است. کمال که نهایت آمال انسان حقیقت جو و موحد است نیز از این حق منبعث و متجلی می‌گردد و از این رو اسلام برای نفس انسان حرمت قائل شده است.
معذلک گاه که حق حیات در تعارض با ظلم و اقامه امر به معروف و نهی از منکر قرار می‌گیرد نقش ایثار آن، ارزشی فراتر از حیات مادی پیدا می‌کند تا آنجا که خداوند خود را مشتری آن معرفی می‌کند، زیرا حیات اجتماعی و حیات طیبه که حیات جامعه بشری را تضمین می‌کند از اهمیت والاتری برخوردار است.
اساساً جامعه ها هم مانند انسانها می‌میرند و آن زمانی است که عنصر امر به معروف و نهی از منکر در جامعه فراموش و جهاد فی سبیل الله در آن کمرنگ شده و اینجاست که جامعه رو به زوال و اضمهلال می‌رود و باید برای احیای آن قیام و اقدام کرد.
پیام عاشورای حسینی الگوی چنین معاوضه ای برای حفظ حیات بشری و تضمین سعادت نسلهای آینده بود. عاشورا آموخت که راه عزت از میدان جهاد و ستم ستیزی می‌گذرد و محرم هر سال یادآور رویش جوانه های نهال با عظمت خون شهیدان کربلا در مسیر زندگی انسانهاست که در مساجد و تکایا و هیأت و روضه ها، روح و روان مشتاقان و مدافعان اسلام ناب محمدی (ص) را با روشنگری و بصیرت آمیخته با شور و شعور برای پالایش در این مسیر که از آلودگیها مصون نیست آماده می‌سازد.
خوشا بحال آنانکه ظرف جان را در دریای شهادت شستند و با عزت و سربلندی امنیت و آرامش را هدیه و درخت اسلام را آبیاری و تناور نمودند.
یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد. « سعید حسین پور »